پناھندگی‫ در آلمان ‬‫

Last update: August 2016

اطلاعات پیش رو، اطلاعات مستقلی است که توسط فعالین Welcome to Europe جمع‌آوری شده. این جمع همراه با شما برای آزادی جا‌به‌جایی و حق اقامت مبارزه می‌کنند. ما این اطلاعات را از منابع مختلفی دریافت کرده‌ایم. (در اینجا لازم می‌دانیم  از گرو‌ه‌های Informationsverbund Asyl und Migration و Pro Asyl که چنین اطلاعاتی را جمع‌آوری کرده‌اند تشکر کنیم. ما بسیاری از این اطلاعات را از آنها کپی کرده‌ایم!.

امروزه، اطلاعات کتبی اهمیت بسیاری دارد. افراد بسیاری در این ما‌ه‌ها در آلمان مورد مصاحبه‌ی پناهندگی قرار می‌گیرند و بعضا ما برای صحبت با تک‌تک این افراد فرصت نداریم. به هر روی: ما صرفا می‌توانیم در متون پیش رو، به شما چند توصیه کنیم. به همین دلیل بهترین کار این است که قبل از مصاحبه با یک وکیل صحبت کنید، یا به یکی از مراکز مشاوره‌ی پناهجویی مراجعه نمایید.

برای آماده‌سازی مصاحبه، از کجا کمک بگیرم؟

سازمان‌های مستقل زیادی در آلمان به پناهجویان مشاوره‌ی رایگان می‌دهند. می‌توانید ازمدد کاران اجتماعی در کمپ خود سوال کنید تا راه‌های ارتباطی با این سازمان‌ها را برای شما پیدا کنند. چند نمونه از این مراکز (که توسط افراد Welcome to Europe جمع‌آوری شده‌اند) را در اینجا به شما معرفی می‌کنیم:

http://w2eu.info/germany.en/articles/germany-contacts.en.html

برای اطلاعات بیشتر به اینجا رجوع کنید:

https://refugeeswelcomepad.wordpress.com/legal-advice-counceling/germany/

این امکان نیز وجود دارد که از با „First Aid“-Hotline در [مرکز] PRO ASYL تماس تلفنی بگیرید: https://www.proasyl.de/en/pro-asyl-advice-in-individual-cases/ 

یا به این نقشه مراجعه کنید که باز هم توسط Pro Asyl تهیه شده و نشانی بسیاری از گروه‌های محلی را به شما نشان می‌دهد:

 https://www.proasyl.de/ehrenamtliches-engagement/

در وب سایت مشاوره‌ی مهاجرت ایالتی نیز می‌توانید مراکز مشاوره در ایالت‌های مختلف را پیدا کنید:

https://www.proasyl.de/beratungsstellen-vor-ort/

 

 چقدر باید برای انجام مصاحبه‌ی پناهندگی در آلمان منتظر بمانم؟

پاسخ به این سوال بسیار دشوار است: این کار هیچ "نظمی" ندارد و سیستم اداری بسیار به هم ریخته است. ممکن است افرادی درخواست پناهندگی کنند و به سرعت مصاحبه شوند، ممکن است مجبور شوند چندین ماه برای ثبت رسمی درخواست خود انتظار بکشند. این وضعیت به خصوص در سال 2015، که افراد زیادی به آلمان آمدند، اتفاق افتاد.

حالا، بالاخره پس از چند ماه، مقاماتاداره‌ی مهاجرت سرعت رسیدگی به پرونده‌ها را بالا برده‌اند. در طول روزها، هفته‌ها و ماه‌های آینده، افراد زیادی مصاحبه خواهند شد. بعضی از آنها سه سال منتظر بوده‌اند. به احتمال زیاد این روند در هفته‍ها و ماه‌های آینده سریع‌تر بوده و بسیاری از کشانی که تازه به آلمان رسیده‌اند، مدت زیادی در انتظار نخواهند بود. ولی هیچ کس نمی‌داند.

به هر حال، بهتر است هرچه زودتر دست به کار شوید و خود را برای مصاحبه آماده کنید.

 

کجا می‌توانیم به زبان مادری‌ام اطلاعات کاملی در مورد مصاحبه‌ی پناهندگی پیدا کنم؟

برای آماده‌سازی مصاحبه در دفتر مهاجرت  ((“Bundesamt für Migration und Flüchtlinge – BAMF”، این صفحات را به زبان مادری خود پرینت گرفته و یکبار تمام آن را بخوانید تا روند مصاحبه را بهتر بفهمید و برای آماده‌سازی خود اقدام کنید. به اطرافیان خود که توانایی خواندن ندارند، کمک کنید!

آلبانیایی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Infoblatt_2015_alb_fin.pdf

 

ارمنی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Infoblatt_2015_amh_fin.pdf

 

عربی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Infoblatt_2015_ar_fin.pdf

 

بوسنیایی/صربو-کرروات:  http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Infoblatt_2015_bosn_fin.pdf

 

چینی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Chin_final.pdf

 

انگلیسی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Infoblatt_2015_en_fin.pdf

 

فارسی/دری: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Pers_final.pdf

 

فرانسوی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Frz_final.pdf

 

آلمانی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Infoblatt_Asyl_dt_2015fin.pdf

 

کردی/کرمانجی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Kurd_final.pdf

 

روسی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Infoblatt_2015_russ_fin.pdf

 

ترکی: http://www.asyl.net/fileadmin/user_upload/infoblatt_anhoerung/Tuerk_final.pdf

 

در اولین مصاحبه چه اتفاقی می‌افتد؟

در وهله‌ی اول از شما در مورد مشخصات فردی خود و افراد خانواده‌تان سوال می‌شود. بسیار مهم است که نام و مشخصات درست همه‌ی افراد خانواده را بگویید- به خصوص اگر بعدها ،از طریق ویزای پیوستن به خانواده، شانسی برای آوردن آنها به آلمان  خود داشته باشید (همسر و فرزندان زیر هیجده سال)

 

در مرحله‌ی دوم از شما سوالاتی در مورد مسیری که از آن به آلمان آمده‌اید، سوال می‌شود. اینکه چطور به اینجا رسیده‌اید، از چه کشورهایی عبور کرده‌اید؟

به احتمال زیاد از دوباره از شما اثرانگشت گرفته می‌شود ودر صورتیکه قبلن در یکی از کشورهای عضو اتحادیه (یا سوییس، نروژ و ایسلند) اثر انگشت داده باشید،  آن را در مرکز داده‌های اتحادیه‌ی اروپا چک می‌کنند.

در حال حاضرو در وضعیت فعلی ممکن است مصاحبه‌ی شما همزمان با اولین باری که خود را معرفی کرده‌اید، اتفاق بیافتد. به همین دلیل باید برای پاسخگویی به سوالاتی نظیر اینکه چرا کشور خود را ترک کرده‌اید و چرا نمی‌توانید به آنجا برگردید، آماده باشید.

ممکن است مصاحبه‌ی کامل از شما شامل این سه بخش باشد:

1)          اطلاعات شخصی خود و خانواده‌تان، سوالات اولیه در مورد مسیری که طی کرده‌اید.

2)          مصاحبه‌ای طولانی‌تر فقط در مورد مسیر سفر

3)          مصاحبه‌ی پناهندگی در مورد دلایل فرار از کشورتان

این امکان نیز وجود دارد که فقط بخش اول یا دوم انجام شده و برای مصاحبه در مورد قسمت‌های دوم و سوم، بعدتر از شما دعوت شود. در حال حاضر هیچ ساختار مشخصی وجود ندارد و در اغلب موارد حتی از روی نامه‌ی دعوت به مصاحبه نمی‌توایند بفهمید در چه مورد از شما سوال خواهد شد. به همین دلیل توصیه می‌شود برای انجام هر سه قسمت مصاحبه آمادگی کامل داشته باشید.

 اگر قبل از این در یکی از کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپل (یا سوییس، نروژ و ایسلند) اثرانگشت داشته باشم، چه اتفاقی می‌افتد؟ دابلین چیست؟

بسیاری از دولت‌های اروپایی، منجمله دولت آلمان، با هم توافق کرده اند که فقط یک کشور باید به پرونده پناهندگی فرد رسیدگی کند. به همین منظور این دولت‌ها قراردادی در دابلین، پایتخت ایرلند، امضا کرده اند. قانونی که بر مبنای آن کشور مورد نظر مسئولیت رسیدگی به پرونده را می‌پذیرد، "قانون دابلین" نام درد. بر مبنای این قانون، ممکن است بررسی‌ پرونده شما در کشور اروپایی دیگری به جز آلمان انجام شود. چنین چیزی وقتی اتفاق می‌افتد که:

 

قبل از این در یکی دیگر از کشورهای عضو اتحادیه درخواست پناهندگی کرده باشید.

مسئولان مهاجرت در یکی دیگر از کشورهای عضو اتحادیه، مشخصات شما را ثبت کرده باشند.

با ویزای یکی دیگر از کشورهای عضو اتحادیه وارد خاک آلمان شده باشید.

شواهد و مدارکی موجود باشد که مطابق با آن، شما مدت زمانی را در یکی از کشورهای عضو اتحادیه سپری کرده‌اید.

معمولن در آلمان دیپورت افراد بر مبنای قانون شینگن به داشتن اثرانگشت یا ویزای یکی دیگر از کشورهای عضو اتحادیه بستگی دارد. وجود دیگر مدارک حاکی از اینکه شما در کشور دیگری اقامت داشته اید،  معمولن به شروع روند دیپورت دابلین منجر نخواهد شد.

داشتن اثرتنگشت در یونان مشکلی ایجاد نمی‌کند، زیرا (حداقل تا ژانویه 2017) هیچ دیپورتی به یونان صورت نمی‌گیرد. اثرانگشت در مثلن مقدونیه و صربستان نیز مشکلی ندارد، چون این کشورها عضو اتحادیه‌ی اروپا نیستند.

اما اگر مسئولین اداره‌ی مهاجرت اثرانگشت شما در کشورهایی مثل ایتالیا، بلغارستان، مجارستان، اطریش یا سوییس را پیدا کنند، در مصاحبه‌ی دوم سوالات بیشتری در مورد مسیر سفر از شما خواهند پرسید. در اینجا می‌توانید در مورد دیپورت دابلین بیشتر بخوانید: http://w2eu.info/germany.en/articles/germany-dublin2.en.html

 

چند توصیه برای مصاحبه در مورد مسیر سفر:

  1. توضیح دادن و تاکید کردن بر روی هرآنچه که در کشورتان برایتان اتفاق افتاده، حائز اهمیت است: برای مثال ضرب و شتم، زندان، بی‌خانمانی، نبود کمک‌های بهداشتی-درمانی و غیره
  2. اگر در طول مسیر کشتی شما غرق شده، یا تجربه ناخوشایند دیگری برایتان اتفاق افتاده، حتمن در مصاحبه ذکر کنید.
  3. اگر در آلمان خویشاوندی دارید، حتی خاله، عمه، فرزندان آنها، خواهرزاده یا برادرزاده، حتمن در مصاحبه قید کنید. اگر شما به آنها احتیاج داشته باشید یا آنها به شما، این ممکن است دلیلی برای اجرا نکردن قانون دابلین باشد.

پناهندگی چیست؟ مهمترین سوالات مصاحبه پناهندگی چه هستند؟

مصاحبه‌ی پناهندگی عمدتن حول دو سوال شکل می‌گیرد:

1)    در کشورتان چه اتفاقی برایتان افتاده است؟ آیا در کشور خود مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اید؟

2)    اگر به کشورتان برگردید، چه اتفاقی برایتان می‌افتد؟

سوال اصلی این است که آیا سابق بر این مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اید؟ یا اگر به کشورتان برگردید، احتمال آزار و اذیت وجود دارد؟ مصادیق اولیه‌ی آزار و اذیت به شرح زیر است:

-چیزی که برای جان و زندگی شما تهدید محسوب شود.

- جراحات فیزیکی و

- زندان

اما دیگر موارد نقض حقوق بشر هم، در صورتی که عواقب جدی و در حد و حدود شبیه به موارد فوق‌الذکر داشته باشد،  می‌تواند تحت عنوان آزار و اذیت طبقه‌بندی شود. در روند پناهجویی، در مورد اینکه آیا شما بر اساس"معیارهای" خاص، متحمل موارد نقض حقوق بشر بوده‌‌اید  یا نه، تصمیم‌گیری می‌شود. این معیارها می‌تواند ویژگی های فرد-مثلن رنگپوست، جنسیت (اینکه به عنوان زن تحت سرکوب بوده‌اید) یا گرایش جنسی - یا اعتقادات سیاسی یا مذهبی باشد. خدمت سربازی اجباری و استخدام  اجباری نیز از دیگر دلایل هستند.

حتی اگر در طول روند رسیدگی به پروند، به این نتیجه برسند که شما تحت آزار و اذیت نبوده‌اید، ارزیابی پروندهی شما در اینجا به پایان نمی‌رسد. علاوه بر همه‌ی اینها، BAMF باید در این مورد به نتیجه برسد که آیا خطر دیگری در کشورتان شما را تهدید می‌کرده یا نه. به طور مشخص، چیزی که برای سلامتی خطر ساز بوده و نتیجه‌ی یک بیماری است، باید به عنوان خطر در نظر گرفته شود. به همین دلیل ذکر مشکلات حاد-چه جسمی، چه روانی- اهمیت دارد

در مورد اینکه آیا خطری جسم، زندگی یا آزادی شما را تهدید می‌کرده یا خیر، هم تصمیم‌گیری میشود. مثلن خطرات ناشی از جنگ یا جنگ داخلی در کشور.

مسئله‌ی حائز اهمیت بعدی این است که آیا شما پیش از فرار به آلمان، امکان پناه گرفتن در جای دیگری را داشته‌اید یا خیر. مثلن در ایالت یا منطقه‌ای دیگری در کشور خودتان. اگر مقامات آلمان به این نتیجه برسند که شما قادر بوده‌اید در جای دیگری پناه بگیرید و می‌توانید به آنجا برگردید، ممکن است با اقامت شما در آلمان مخالفت شود. این در مورد کشورهایی صدق می‌کند که از نظر مقامات آلمان "به طور نسبی امن" هستند. چنین چیزی، مثلن در مورد کابل به عنوان ناحیه امن در افغانستان، در حالیکه هنوز در آنجا بمب‌گذاری می‌شود، احمقانه به نظر می‌رسد. به همین دلیل، قبل از مصاحبه باید در این مورد که کدام نواحی امن به نظر می‌رسند، تحقیق کنید.

در مصاحبه چه اتفاقی می‌افتد؟

در اغلب موارد، مصاحبه با نهایتن بیست و پنج سوال شروع می‌شود. این سوالات در مورد شرایط شخصی – مثلن شریک زندگی شما، فرزندانتان، والدین شما و شغلتان- و همچنین در مورد سفرتان به آلمان است. اگر این سوالات قبلن، و در هنگام ثبت پرونده‌، از شما پرسیده شده‌اند، کارکنان BAMF خیلی کوتاه از شما سوال می‌کنند و از روی آن می‌گذرند.

سپس این فرصت در اختیار شما قرار می‌گیرد که در مورد دلایل فرارتان از کشور صحبت کنید. باید دوباره چرایی فرار از کشور خود را شرح دهید. گزارشی مبسوط و دقیق (و در صورت امکان با ذکر تاریخ‌ها و روند زمانی اتفاقات) این شانس که کارمندان BAMF اظهارات شما را باور کنند، را بالا می‌برد. دلایل ترس از بازگشت به کشورتان را به دقت توضیح دهید. هرگز صحبتتان را با شرح وضعیت عمومی سیاسی در کشورتان آغاز نکنید. باید در انتهای بحث به شرایط کلی کشورتان بپردازید، اما مهم این است که صحبت خود را با وضعیت فردی و شخصی خود، و تا حد امکان با ذکر جزئیات، شروع کنید.

لطفن  در مورد اتفاقات و تجربیات خود کلی و مبهم حرف نزنید. مثلن نگویید: "خانواده‌ی من با پلیس مشکل داشتند"، بلکه دقیقن توضیح دهید چه چیزی را تجربه کرده‌اید. سوالات زیر می‌تواند برای شما ساختاری بسازد:

برای شما، خانواده و نزدیکانتان دقیقن چه اتفاقی رخ داده است؟

این اتفاقات کجا و در چه زمانی افتاده‌ند؟

چرا چنین اتفاقی افتاده؟

اگرچه شرح دقیق اتفاقات حائز اهمیت است، اما مجبور نیستید تمام جزئیات را به خاطر داشته باشید یا برای هر سوال پاسخی سرهم کنید. برای مثال طبیعی است که تاریخ دقیق اتفاقی که مدتها پیش رخ داده را به خاطر نداشته باشید. در چنین مواردی نباید حدس و گمان بزنید یا تاریخ دروغی بسازید. چنین کاری ممکن است باعث ایجاد تناقض در اظهارات شما شود. فقط بگویید که تاریخ دقیق را به خاطر نمی‌آورید و سعی کنید برای به خاطر آوردن حدودی زمان واقعه از دیگر تاریخ‌هایی که در ذهن دارید، کمک بگیرید. برای مثال: "حدود دو هفته بعد از سالگرد تولد پدرم"، یا "باید زمستان بوده باشد، چون لباس گرم پوشیده بودم". 

بعضن "داستان‌هایی" بین پناهجوها می‌چرخد، که گفته می‌شود با تعریف کردن این داستان‌ها، BAMF ادعای شما را می‌پذیرد. تحت هیچ شرایطی اجازه ندهید این داستان‌ها روی شما تاثیر بگذارد. کارمندان BAMF وضعیت کشور شما را به خوبی می‌شناسند و در اغلب موارد اگر داستانی غیر واقعی تعریف کنید، به سرعت تشخیص می‌دهند. این کار ممکن است باعث شود که دیگر هیچ کدام از حرفهایتان، حتی اظهارات درستتان،  را باور نکنند

ممکن است بعد از پاسخ به سوالات، در مورد نکات مشخصی، از شما سوالات بیشتری پرسیده شود. نباید خود را به دادن جواب‌های کوتاه محدود کنید، بلکه باید در مورد تمام مسائل مهم حرف بزنید، حتی اگر مشخصن در مورد این مسائل از شما سوال نکرده باشند.

فقط وقتی به سوالات پاسخ دهید که سوال را خوب فهمیده باشید. اگر مطمئن نیستید، دوباره سوال کنید که منظورشان چیست.

سعی کنید جزئیات مهم را قبل از مصاحبه به یاد بیاورید. می‌توانید تاریخ‌ها و اتفاقات مهم را پیش از مصاحبه در جایی یادداشت کنید. این کار به شما کمک می‌کند که حافظه‌ی خود را سامان داده و تناقضات را تشخیص دهید. اما این یادداشت‌های شخصی را به BAMF ندهید و آن را با خود با محل مصاحبه نبرید. با این کار، ممکن است کارمندان BAMF فکر کنند که شما داستانی از پیش آماده را از رو می‌خوانید. خود را برای پاسخ دهی به سوالاتی در مورد تجربیات ناخوشایند و دردناک که فشار روانی زیادی دارند، آماده کنید.

هیچ مشکلی ندارد که مصاحبه زیاد طول بکشد. مهم این است که همه چیز را در مورد دلایل شخصی خود بگویید و اهمیتی ندارد که این کار چقدر طول بکشد.

برای اثبات آنچه می‌گویم، به مدرک نیاز دارم؟

اگر شواهد کتبی دارید که نشان می‌دهد مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اید،  و آنها را پیش از این ارائه نکرده‌یاد، این شواهد را در مصاحبه در اختیار مصاحبه کننده قرار دهید. این شواهد می‌توانند به عنوان مثال، مدارک بازداشت شما توسط حکومت، تاییدیه احزاب سیاسی یا مجامع مذهبی و غیره باشند. همینطور گزارش یا عکس منتشره در یک  روزنامه در مورد اتفاقی که روی زندگی شما نیز تاثیرگذار بوده. مدارک حاکی از فعالیت سیاسی شما در آلمان نیز اهمیت دارد. BAMF تمام این مدارک را در پرونده‌ی شما ثبت می‌کند. از آنها بخواهید یک کپی از این مدارک به شما بدهند.  

اگر فکر می‌کنید که دوستان و بستگان می‌توانند مدارکی از کشورتان برای شما بفرستند، این موضوع را به BAMF اطلاع دهید. این مدارک می‌توانند کمک‌ زیادی به شما بکنند.

با این وجود، آنچه در مصاحبه می‌گویید، تعیین کننده است. حتی اگر هیچ چیزی برای اثبات ندارید: اگر آنها باور کنند که شما راست می‌گویید، با درخواست پناهندگی شما موافقت می‌کنند. هرگز مدرک تقلبی ارائه ندهید. اگر تشخیص دهند که این مدرک جعلی است، ممکن است هیچ کدام از اظهارات شما را باور نکنند.

در مورد جراحات، مشکلات جسمی و روانی و آسیب‌های روحی خود حرف بزنید. این مشکلات ممکن است باعث جلوگیری از دیپورت شما شود. هر مدرک پزشکی گواه بر چنین مشکلاتی را می‌توانید ارائه دهید.

چه دلایلی نمی‌تواند سبب گرفتن پناهندگی شود:

اگر به این دلایل به آلمان آمده باشید:

برای پیدا کردن کار

برای زندگی بهتر

برای تحصیل در دانشگاه

برای بازی در تیم فوتبال

اینها چیزهایی است که میتوانید به دوستان، کارفرما، معلمان و مربیان فوتبال بگویید نه به مصاحبه کننده!

 

اگر متوجه حرفهای مترجم نمی‌شوم، چه کاری باید انجام دهم؟

در مصاحبه‌ی شما یک مترجک حضور دارد. در اسرع وقت به BAMF اطلاع دهید که در طول مصاحبه به چه زبانی می‌خواهید صحبت کنید. زبانی را انتخاب کنید که در به خوبی و بیشتر از بقیه زبان‌ها به آن تسلط دارید. اگر زن هستید و ترجیح می‌دهید مترجم زن داشته باشید، حق دارید چنین چیزی را از BAMF بخواهید (همینطور اگر ترجیح می‌دهید مصاحبه کننده نیز زن باشد). اگر برای چنین چیزی به کمک نیاز دارید، مشاوره بگیرید.

 مترجم باید درست و با جزئیات ترجمه کند. وظیفه‌ی او فقط ترجمه‌ی حرفهای شما و سوالات کارمندان BAMF است. نباید هیچ اظهارنظری بکند. اگر احساس می‌کنید وظیفه‌اش را انجام نمی‌دهد، این موضوع را به کارمندان اطلاع دهید. اگر مشکل فهم حرفهای مترجم را دارید، درخواست کنید مترجم دیگری در مصاحبه حضور داشته باشد. این کار را به سرعت انجام دهید تا انتقاد شما در صورت‌جلسه ثبت شود.

می‌توانم کشی را با خودم به مصاحبه ببرم؟

این امکان وجود دارد که شخص قابل اعتمادی، که به او اعتماد دارید، در مصاحبه حضور داشته باشد. این شخص می‌تواند دوست یا مشاور باشد. معمولن امکان حضور افراد خانواده که آنها هم درخواست پناهندگی داده‌اند، وجود ندارد. اگر می‌خواهید کسی را به مصاحبه ببرید، در اسرع وقت به اداره‌ی مهاجرت اطلاع دهید. اگر این شخص توانایی صحبت به زبان شما و آلمانی را داشته باشد، بسیار موثر است. اما به هر حال این فرد امکان ادله آوردن در پرونده‌ی شما را ندارد.

معمولن وکلا شما را در مصاحبه همراهی نمی‌کنند. فقط افراد زیر سن قانونی و بدون همراه (بدون سرپرست) می‌توانند با وکیل به مصاحبه بروند.

اگر جواب منفی گرفتم، چه کار کنم؟

تصمیم BAMF در مرد پرونده‌ی پناهندگی خود را به صورت کتبی دریافت می‌کنید. این کاغد Bescheid نام دارد و معنی آن "تصمیم رسمی" است. به همین دلیل بعد از انجام مصاحبه، هر روز باید صندوق پستی خود را چک کنید. اگر وکیل دارید، ممکن است این نامه به دفتر وکیل شما فرستاده شود. اطمینان حاصل کنید که مشاور حقوقی شما در هر زمان می‌تواند با شما تماس بگیرد.

اگر درخواست شما رد شود، این حق را دارید که از دادگاه درخواست تجدیدنظر کنید. اما برای این کار فرصت زیادی ندارید. توجه کنید که روی برگه اول نامه چه چیزی قید شده:

اگر نوشته شده باشد که "درخواست شما رد شده"، معمولن دو هفته فرصت دارید که درخواست تجدید نظر کنید.

در بسیاری از موارد درخواست به این دلیل رد می‌شود که offensichtlich unbegründet’ است، یعنی "آشکارا بی‌اساس" است. در این صورت فقط هفت روز وقت دارید که درخواست تجدیدنظر کنید.

اگر درخواست به این دلیل رد شده باشد که unzulässig’ است (غیرقابل‌قبول است)، یعنی BAMF مطابق با قانون دابلین تصمیم گرفته کشور دیگری از اتحادیه اروپا باید مسئولیت رسیدگی به پرونده‌ی شما را بپذیرد. در این صورت، باز هم فقط یک هفته فرصت دارید درخواست کتبی تجدید نظر به دادگاه ارائه دهید.

اگر به شما پاسپورت آبی ندهند نیز می‌توانید اعتراض کنید.

در تمامی این موارد باید در صورت امکان همان روز دریافت نامه (که معمولن در پاکت زردرنگ بوده/خود نامه زردرنگ است)، به وکیل یا مرکز مشاوره‌ی حقوقی مراجعه کنید. لازم است به سرعت واکنش نشان داده و حداکثر در این مرحله دیگر باید وکیل بگیرید. اگر می‌خواهید وکیل بگیرید، از افراد باتجربه سوال کنید که چه کسی را توصیه می‌کنند. بسیاری از وکلا در ابتدای کار مبلغی از شما می‌گیرند و بقیه دستمزد را ماهیانه دریافت میکنند. داشتن وکیل باتجربه در زمینه‌ی پناهندگی و قانون دابلین، به نوعی سرمایه‌گذاری برای آینده‌ی شماست.

 

 

 

 

 

 

Go back